ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՀԵՏՔԵՐՈՎ ՄԱԴՐԱՍՈՒՄ

          Այժմ բնակվում եմ Հնդկաստանի Մադրաս քաղաքում, որը մեզ հայտնի է որպես 16-18-րդ դարերում հայկական խոշորագույն գաղթօջախներից մեկը Հնդկաստանում :

Հայաստանի անվան փողոցը Մադրասում

      Ըստ Քսենոփոնի, Զենոբ Գլակի, Մովսես Խորենացու և Պրոկոպիոս Կեսարացու երկերի  մ.թ.ա. 4-5-րդ դարերից ի վեր Հնդկաստանում կան տեղեկություններ  հայ-հնդկական հարաբերությունների առկայության մասին: Իսկ որպես համայնք այն ձևավորվել է 16-րդ դարում, բնակիչները հիմնականում վաճառականներ էին, պետական և զինվորական ծառայողներ: Բնակվել են ավելի քան 20 քաղաքներում /Ագրա, Կալկաթա, Մադրաս, Բոմբեյ, Հայդարաբադ և այլն/:

Մադրասի հայկական եկեղեցու մուտքը

            Առաջինը մադրասահայերն են կազմել համայնքային կանոնադրություն՝ <<Տետրակ, որ կոչի հորդորակ>>/1783թ./, ըստ որի համայնքի բարձրագույն մարմինը Ընդհանուր ժողովն էր:
     Հնդկահայերը հիմնականում վաճառականներ, արհեստավորներ /ոսկերիչներ, դերձակներ, ասեղնագործներ, դարբիններ, զինագործներ/:

      Հնդկաստանի կյանքում առավել նշանակալի դեր են ունեցել խոշոր վաճառականները, որոնք իրականացրել են առևտուրը Իրանի, Թուրքիայի, Ռուսաստանի, Վենետիկի հետ:
Հնդկահայ համայնքը ազգայինը պահելու համար հիմնել են եկեղեցիներ:

   Հնդկաստանում կա 6 եկեղեցի և 2 մատուռ, որոնցից մեկը Մադրասի Ս. Մարիամ Աստվածածին Հայ Առաքելական եկեղեցին է, որը կառուցվել է 1772թ.՝ հայկական հինավուրց գերեզմանատան տարածքում, որը հետագայում դարձել է Շահամիրյան ընտանիքի սեփականությունը: 1712թ.-ին կառուցված հայկական մատուռին փոխարինել է եկեղեցին:
      1746թ.՝ անգլո-ֆրանսիական գաղութատիրական պատերազմի ժամանակ քանդվել է մատուռը: Եկեղեցու մուտքի մոտ արված արձանագրությունում երկու տարեթվերն էլ նշված են՝ 1772 և 1712:

Մադրասի Հայ Առաքելական եկեղեցու բակում

      Այս նոր եկեղեցին կառուցվել է Շահամիր Շահամիրյանի /Սուլթանումյան/ միջոցներով՝ իր վաղամեռ կնոջ հիշատակին:

     Շարունակելի ...